Pomiar hałasu impulsowego w środowisku pochodzącego z instalacji i urządzeń

Pomiar hałasu impulsowego w środowisku pochodzącego z instalacji i urządzeń

Pomiar hałasu impulsowego w środowisku pochodzącego z instalacji i urządzeń wykonywany jest zgodnie z metodyką referencyjną opisaną w Załączniku nr 8 do Rozporządzenia Ministra Klimatu i Środowiska z dnia 7 września 2021 r. (t.j. Dz.U. 2023 poz. 1706).

Metodyka może być stosowana zarówno w przypadku monitoringowych pomiarów hałasu impulsowego emitowanego przez zakłady przemysłowe jak i związanego ze źródłami innego typu (np. strzelnice, dzwony kościelne).

Zgodnie z normą PN-ISO 1996-2:1999/A1:2002 Akustyka – Opis i pomiary hałasu środowiskowego – Zbieranie danych dotyczących sposobu zagospodarowania terenu (Zmiana 1), wyróżnia się trzy rodzaje dźwięków impulsowych:

DŹWIĘK O DUŻEJ IMPULSOWOŚCI
Dźwięk wytwarzany przez źródło należące do jednej z wymienionych niżej kategorii: wystrzał z broni strzeleckiej, młotkowanie metalu, młotkowanie drewna, kafar z młotem wolnospadającym, kucie matrycowe, młotkowanie pneumatyczne, rozbijanie nawierzchni, uderzenia metaliczne podczas operacji na kolejowych stacjach rozrządowych, bądź dźwięk o porównywalnej charakterystyce oraz stopniu uciążliwości.

DŹWIĘK IMPULSOWY O DUŻEJ ENERGII
Dźwięk wytwarzany przez źródła należące do jednej z wymienionych niżej kategorii: wybuchy w kopalniach lub kamieniołomach, fale uderzeniowe, prace przy wyburzeniach i procesy przemysłowe wykorzystujące materiały wybuchowe o dużej sile kruszącej, przemysłowe wyłączniki wybuchowe, uzbrojenie wojskowe (np. ogień broni pancernej, artylerii lub moździerzy, bomby, wybuchowe zapłony w rakietach i pociskach, każde inne źródło wybuchu, gdzie równoważna masa dynamitu przekracza 25 g) lub dźwięk o porównywalnej charakterystyce oraz stopniu uciążliwości.

TYPOWY DŹWIĘK IMPULSOWY
Dźwięk impulsowy, który nie jest ani dźwiękiem o dużej impulsowości, ani dźwiękiem impulsowym o dużej energii.

W przypadku, gdy dźwięki impulsowe można zidentyfikować i oddzielnie zmierzyć, wykorzystuje się metodę pomiaru pojedynczych zdarzeń akustyczncyh (SEL). Jeżeli w przedziale czasowym odniesienia nie można oddzielnie zmierzyć dźwięków impulsowych jako pojedynczych zdarzeń akustycznych pochodzących z wyraźnie określonego źródła lub źródeł, określa się równoważny poziom dźwięku.

Do wyznaczenia równoważego poziomu dźwięku A dla czasu odniesienia stosuje się następujące wartości poprawek impulsowych:

Rodzaj dźwiękuPoprawka impulsowa do wyników pomiarów parametrów impulsów [dB]
pomiar ekspozycyjnych poziomów dźwięku w odniesieniu do pojedynczych impulsówpomiar równoważnego poziomu dźwięku impulsowego, z zawartością impulsów akustycznych
Dźwięk o dużej impulsowowści1211,7
Dźwięk impulsowy o dużej energii1212
Typowy dźwięk impulsowy53